sade, düzenli, karmaşadan uzak, sakin, huzurlu. noktadan sonra bir diğer cümleye büyük harfle başlanır kuralı ne de gereksiz. özel isimlerin büyük harfle başlaması mesela, ne gereksiz. büyük harfler diyorum, büyük harfler. ne kadar gereksiz, ne kadar.
küçük harfler mesela, gürültüden uzak. alçak sesle konuşun yerine “küçük harflerle konuşun” derler bazen. “biraz daha küçük harflerle, lütfen.”
büyük harfler birbirine küskün. büyük harfler birbirinden ayrık. büyük harfler, büyük olmak istiyor işte. tek başına durmak istiyor. hükmetmek istiyor. küçük harfler öyle mi? beraber olmayı biliyor onlar. sarılmayı biliyor.
küçük harfler kendinden emin, ne dediğinin farkında. hem de keskin değiller. yuvarlak hatlılar genelinde. büyük harflerse keskinliğine rağmen kendini dinletmekten yoksun. bağırmadan anlaşamıyor gibiler. yoruyorlar. yorucular. ve galiba, rahatsızlar.
naif küçük harfler, naif. küçük harflerle naif yazmak bile güzel.
dikkat edin, bakın. size acı veren bir metnin, hem büyük harflerle, hem de küçük harflerle yazılmışını okuyun. deneyin. hangisi daha çok acı verecek? küçük harfler duyguları en iyi yansıtandır. büyüklerse kendinden bir şeyler katar ve üzgünüm, kattıkları şey çok, nasıl denir, çirkin.
hep kullanabilsem ya bunları, büyükler hiç karışmasa işime. kullanmıyor değilim ya, daha fazla olsa.
kahvenin yanındaki kurabiye gibisin küçük harf.
tüm küçük harflere.
1 yorum:
genelde bu denkleme inanmam ama bu sefer işler gibi, küçük harfi böyle küçük yapan büyük harfler değil mi. bir de şimdi aklıma geldi, neden ortanca harfler yok, bak bu güzel olurdu işte.
Yorum Gönder