“marksist eleştiri ekonomik koşulları ve toplumdaki sınıf çatışmalarını esas alır ve olayı bunlarla açıklar. örneğin; sanatın kökeninde ‘iş’in yattığını, ilkel toplumların yaşamak için giriştiği faaliyetlerden doğduğunu; romanın orta sınıfın güç kazanması sonucu ortaya çıktığını, ‘sanat için sanat’ öğretisinin kapitalist düzende sanatçının toplumdan koparak kendini yabancı görmesiyle başladığını ve burjuva sınıfına karşı bu tutumun ‘her şeyin satın alınabilir bir meta haline geldiği bu dünyada sanatçının meta üretmeme kararından’ doğduğunu gösterir.”